Wat is alvleesklierkanker?

Een primair menselijk orgaan in het lichaam van een mens is de pancreas oftewel de alvleesklier. Een belangrijke rol bij de spijsvertering wordt gespeeld door de pancreas. Verscheidene functies worden gedaan door de pancreas. Het zorgt ervoor dat de bloedsuikerspiegel als voorbeeld goed geregeld is, de spijsvertering goed verloopt en nog tal van kleine dingen. De vertering van eten verloopt bovendien niet meer vlekkeloos wanneer de pancreas een ontsteking vertoond.

Ontsteking van de alvleesklier

Aantasting van de alvleesklier wordt pancreatitis betiteld en is mogelijk in een acute en in een chronische vorm. De symptomen zijn zwaarwegend bij een ontsteking van de pancreas. Het vervolg is een flink pijnlijke pijn in de buik. Doorgaans gaat het tegelijk met misselijkheid en overgeven. Van belang is dus dat je je gezondheid monitort en de pancreas zo weinig mogelijk hindert. Alcoholische drankjes en medicijngebruik hebben effect op de functie van de pancreas.

Alvleesklierkanker

Een kankergezwel in de pancreas wordt alvleesklierkanker genoemd. De pancreas heeft een prominente rol bij de spijsvertering. Het ligt aan de bovenkant van de buikholte. Er zijn meerdere types alvleesklierkanker. Het type weefsel waaruit dit gezwel tot stand komt is bepalend voor de soort alvleesklierkanker. De meest voorkomende type alvleesklierkanker is adenocarcinoom. De tumor ontwikkelt uit klierweefsel. Gewoonlijk ontstaat het gezwel in de kop van de pancreas, dit wordt als pancreaskopcarcinoom betiteld. De tumor kan door de wand van de pancreas breken als deze in omvang toeneemt.

Achtergrond van alvleesklierkanker

Wat de achtergrond is voor het opkomen van alvleesklierkanker is niet bekend. Het is bekend dat deze vorm van kanker vaker voorkomt bij personen die roken. Bovendien wordt de dreiging om alvleesklierkanker te krijgen vermeerderd bij een chronische ontsteking van de pancreas. De grote galbuis kan verstopt raken door een gezwel in of rond de kop van de pancreas. Zo start er ophoping van gal in de galwegen, de lever en de galblaas.

Symptomen van alvleesklierkanker

Lichamelijke problemen bij alvleesklierkanker ontstaan bijna altijd pas wanneer het gezwel al voor lange tijd werkzaam is en wanneer deze is doorgegroeid in een ander orgaan. Een verminderd eetpatroon, pijn boven of in het midden van de rug, gewichtsverlies en een veranderde ontlasting zijn lichamelijke problemen die herhaaldelijk optreden. Er kan vermoeidheid en lusteloosheid opkomen, het voedsel kan niet meer worden verteerd en ontlasting krijgt een lichtere kleur. Door bestraling of door het plaatsen van een buisje kan alvleesklierkanker behandeld worden maar ook middels een operatie.

Wat te doen bij obesitas

Zwaar overgewicht is een aandoening van het lichaam waarbij te veel lichaamsvet wordt opgehoopt. Wanneer je zwaar bent heeft dat een negatieve invloed op je gezondheid. Bij overgewicht wordt het het risico op verschillende ziekten groter. Dat alles kan leiden tot een kortere levensverwachting of meer problemen met de gezondheid.

Obesitas is schadelijk

Zwaar overgewicht leidt tot ziekten en aandoeningen. Met Obesitas heb je veel eerder kans op hart- en vaatziekten, kanker, beroerte, ademhalingsproblemen, obstructieve slaapapneu en suikerziekten. Deze ziekten staan allen in de top 10 van de meest voorkomende doodsoorzaken. Iemand met een gezond gewicht zal over het algemeen langer leven dan wanneer je te zwaar bent. Zwaar overgewicht veroorzaakt vaak psychologische problemen zoals een depressie.

Meten zwaar overgewicht

De BMI (Body Mass Index) kunt u berekenen met een BMI calculator. Hierbij wordt de leeftijd, lengte en gewicht ingevoerd. Hebt u een BMI van meer dan 25 dan heb je overgewicht. Bij dit getal wordt je aangeraden te zorgen dat je gewicht gaat verliezen. Wanneer de BMI waarde het getal minder dan 18,5 aangeeft dan heb je ondergewicht. Het goede gewicht geeft het getal tussen de 18,6 en 24,9 aan. Overgewicht heb je tussen de 25,0 en 29,9. Zwaarlijvig ben je bij een BMI van meer dan 30.

Oorzaken obesitas

Vaak wordt een groot overgewicht veroorzaakt door verschillende factoren. Hierbij kan je denken aan een overmatige inname van voedselenergie, geen lichaamsbeweging en daarbij ook de genetische aanleg. Ook kunnen een lage stofwisseling, medicijnen of een psychische ziekte de invloed tot zwaarlijvigheid versterken.

Oplossingen

Om obesitas aan te pakken zal een goed dieet en lichaamsbeweging de belangrijkste voorwaarden zijn om gewicht te verliezen. Daarbij is het belangrijk dat er ook gezonder wordt gegeten. Door het eten van minder energierijk voedsel ( waar veel suikers en vetten in zitten) en veel voedingsvezels te eten kan dit je al op de goede weg helpen om kilo’s kwijt te raken. Ook kunnen medicijnen geslikt worden die het hongerig gevoel verminderen.

Bewegen

Om meer te gaan bewegen is het niet noodzakelijk dat je een intensieve sport gaat beoefenen. Gewoon dagelijks een flink stuk lopen is goed. Bouw dit patroon langzaam op. Begin met 10 minuten per dag drie dagen per week. Probeer ook je eetpatroon aan te passen. Door minder calorieën te eten en daarbij meer calorieën te verbranden zal je gewicht verliezen.

Maagballon

Wanneer dit geen verbetering brengt is het mogelijk om een maagballon te laten plaatsen. Dit zal men natuurlijk pas in het uiterste geval doen. Door het plaatsen van een maagballon wordt de inhoud van de maag verkleind. Met een maagballon kan je maar kleine hoeveelheden voedsel opnemen. Je zit eerder vol. Het lijkt een lichte ingreep maar bij personen die het hebben gedaan blijkt het achteraf toch zwaar te zijn. Je leef eetpatroon moet helemaal worden veranderd.

Ziekte van Dupuytren

Bent u gediagnosticeerd met de ziekte van Dupuytren? Wat is precies de ziekte van Dupuytren en welke behandelmogelijkheden zijn er?

De ziekte van Dupuytren is en aandoening waarbij er een verkromming van de vingers optreedt. Een andere benaming voor deze aandoening is contractuur van Dupuytren of koetsiershand.

Lees meer

Ziekte van Meniere

De ziekte van Meniere is een aandoening aan het binnenoor die draaierigheid, gehoorverlies en oorsuizen veroorzaakt.

Bij de meeste patiënten komt dit voor bij één oor maar het kan in sommige gevallen ook in beide oren optreden.  Door de klachten die horen bij Meniere kunnen een enorme impact hebben op het dagelijks leven.

Wat is nu precies de ziekte van Meniere, wat zijn de symptomen, oorzaken en behandelmogelijkheden?

Lees meer

Ziekte van Bell

ziekte van Bell

De ziekte van Bell is een plotselinge verlamming van de spieren in het gezicht.

Andere namen voor deze ziekte zijn aangezichtsverlamming, facialis parese of Bellse parese. Kenmerkend zijn de scheefstand van de mond en één van ogen.

Wat is de ziekte van Bell?

De verlamming is meestal aan één kant. Hierdoor gaat het gezicht scheef staan. De verlamming ontstaat door een ontsteking van de aangezichtszenuw (nervus facialis).

De zenuw is de belangrijkste motorische aangezichtszenuw (zevende zenuw) en loopt vanuit de hersenen door een nauw benig kanaal naar de aangezichtsspieren van een gezichtshelft.

Door de ontsteking zwelt de zenuw op, zodat hij wordt afgekneld in het botkanaaltje. De beschadigde zenuw kan de aangezichtsspieren niet meer (goed) laten bewegen. Er ontstaat dan een verlamming van een gezichtshelft.

De Engelse chirurg Sir Charles Bell (1774-1842) is de ontdekker van deze aandoening waardoor de ziekte zijn naam ontleend. Hij beschreef rond 1820 voor het eerst deze ziekte. Net zoals nu was er destijds ook geen goede remedie voor deze aandoening.

In Nederland komt de ziekte van Bell per jaar bij circa 1 op 5000 volwassenen voor. De aandoening komt evenveel voor bij vrouwen als bij mannen en evenveel links- als rechtszijdig.

Opvallend is dat mannen de ziekte van Bell opvallend vaak tussen hun 30e en 40e jaar krijgen.

Bij kinderen komt de verlamming minder vaak voor.

Oorzaken ziekte van Bell

De verlamming van de nervus facialis ontstaat vaak na een periode van afkoeling of tocht (bijv. een open autoraampje).

ziekte van BellHet kan ook ontstaan na hevige emoties en spanningen, zeer waarschijnlijk door een reactivatie van het herpes simplex virus I.

De ziekte van Bell (50% van de gevallen) wordt vermoedelijk veroorzaakt door het herpes simplex virus type 1. Dit virus is ook de veroorzaker van de ‘koortslip’. Het is waarschijnlijk al aanwezig in het zenuwweefsel.

Door grote temperatuurverschillen (volgens sommigen), tocht en heftige emoties (onder andere) wordt het virus actief. Hierdoor ontstaat een ontsteking van de aangezichtszenuw.

Deze zwelt op en wordt afgeklemd in het botkanaaltje. Een beschadiging of het afsterven van de zenuw is het gevolg.

Veelmensen zijn drager van het virus. In de meeste gevallen heeft dat geen nare gevolgen.

Naast temperatuurverschillen kan een verminderde weerstand een uitbraak van het virus mogelijk maken.

De wetenschappers komen steeds meer tot de conclusie dat stress een oorzaak kan zijn van een verzwakking van het afweersysteem.

Symptomen

De symptomen van de ziekte van Bell kunnen we in 2 fases onderscheiden. De eerste fase kenmerkt zich vaak door een plotselinge verandering van smaak. Koffie of thee smaakt ineens heel anders.

Daarnaast klinken harde geluiden in het oor aan de kant waar de verlamming op zal treden erg hol.

Er ontstaat een zeurende pijn achter het oor, dit komt waarschijnlijk als gevolg van een lichte druk op de zenuw.

Wanneer je het oog wil sluiten, zal de oogbol naar boven draaien.

Dit wordt ook wel het fenomeen van Bell genoemd.

In normale omstandigheden gebeurt dit ook alleen is dit niet zichtbaar omdat de oogleden sluiten.

De 2e fase kenmerkt zich door de uitval de spieren aan één zijde van het gezicht. Het oog kan niet meer worden gesloten, de mondhoek gaat scheef hangen, het gezicht staat scheef, er kan speeksel uit de mond lopen en de patiënt kan minder goed de lippen gebruiken bij het spreken.

Door de verlamming van de sluitspier van het oog kan het oog ontstoken raken.

Behandeling

Bij ongeveer 70 procent van de gevallen geneest de verlamming vanzelf, zonder therapie. De overige 30 procent houdt een beschadiging over aan de zenuw en heeft in meer of mindere mate last van restverschijnselen.

Bij een toename van de leeftijd neemt de kans op 100% herstel van de symptomen af. In het slechtste geval is pas na drie – tot drieënhalve maand het begin van het herstel te zien. Na twaalf maanden kan er worden beoordeeld of het herstel definitief is.

Medicatie

Bij ernstige of snel verergerende verlammingen wordt er gestart met een behandeling met prednison en een antiviraal middel. Beschadiging van de zenuw treedt dan minder vaak op.

Dit kan tijdelijke bijwerkingen geven, zoals: een licht honger- en dorstgevoel en minder goed slapen. Opvallend is verder dat de oorpijn verdwijnt. De behandeling moet binnen een week na het ontstaan van de klachten beginnen.

Hoe hoger de leeftijd, hoe kleiner de kans op volledig herstel. Het nut van deze behandeling moet worden afgewogen tegen eventuele problemen die kunnen ontstaan bij een reeds bestaande suikerziekte of een verhoogde bloeddruk. Het is van belang dat u twee weken rustig aan doet. Vermijdt tocht, afkoeling en lichamelijke of geestelijke inspanning.

Daarnaast worden er oogdruppels geadviseerd om ontsteking van het oog te voorkomen.

De informatie op deze website is geen vervanging voor professionele hulp. De gebruiker dient bij ernstige of aanhoudende klachten, of bij twijfel, altijd contact op te nemen met de huisarts of een andere hulpverlener.